1. |
Cae
04:27
|
|||
|
Cae, cae
ó negro abismo que surxe do teu ser.
O eterno fluxo, podrecendo,
esgota o aire e queima por dentro.
Morde a túa mente,
o ego que crece,
o negro abismo,espiral descendente.
Cae, cae...
Parece enfermizo o gancho letal,
que afoga a túa mente a través dun cristal
o espello que fala e parece gañar,
o teu presente , xa ten un final.
Cae.....
O líquido infernal,
que engana a percepción,
non parece compender,
que todo é unha ilusión.
Cae...
Ó negro abismo.... déixate caer.
|
||||
2. |
Skully
07:16
|
|||
|
Abriuse paso a través da terra,
e viu a noite envolta en néboa.
Skully está infectada...
xa foi transformada.
Porque Skully morta está
e no hai forma de voltar.
Skully é un zombie, e qué máis da.
Esta leda, sobrevivirá.
Skully está infectada...
xa foi transformada.
Uniráse os nosos,
o exército dos mortos.
Skully está infectada...
xa foi transformada.
Uniráse os nosos,
o exército dos mortos.
Skully está infectada
e a súa fame xa non terá fin.
Persíguete unha putrefacta,
xa non tes onde fuxir.
O virus inmortal...
Déixate atrapar....
Skully está infectada...
xa foi transformada.
Skully está infectada
e a súa fame xa non terá fin.
Persíguete unha putrefacta,
xa non tes onde fuxir.
|
||||
3. |
Atrapareite
03:16
|
|||
|
Xa non me importa onde estés, alcanzareite...
O tempo xoga o meu favor, atrapareite...
Di que podes ofrecer a cambio da túa pel,
algo tes que inventar, é a túa vida.
Non creas que vas fuxir, pronto comprobarás,
cómo se xoga aquí, no meu fogar.
Ve-la noite eterna,
agarda o voso encontro,
despídete da vida,
comeza o noso tempo.
Xa non me importa onde estés, alcanzareite...
O tempo xoga o meu favor, atrapareite...
Di que podes ofrecer a cambio da túa pel,
algo tes que inventar, é a túa vida.
Non creas que vas fuxir, pronto comprobarás,
cómo se xoga aquí, no meu fogar.
|
||||
4. |
Esquecer
03:31
|
|||
|
É tempo de esquecer quen son,
vota-la vista atrás.
Perdín o que gañei... é vacío o que gañei...
Por qué perder, deixar atrás todo meu ser.
Quero marchar, máis aló de onde as palabras caen.
Quero perderme na eternidade atemporal...
Vivir sen temor da escuridade, por sempre.
Perder, sufrir, nada ten sentido para mín.
Borrar, esquecer... xa non hai nada que poida facer.
Nas batallas que se libran no meu interior só poden quedar perdedores,
como roedores que se ensañan cos restos do que xace morto.
Pero sóamente son un máis, e ela avanza e destrúeo todo o seu paso.
Da igual onde mire, da igual que peche os ollos e intente ignorala;
o alento da súa presencia invádeo todo,
consumindo o osíxeno con palabras de lume que só deixan cinzas o seu paso.
Só desexo que me libere da súa presa,
pero ela adorméceme e súmeme de novo no vacío que está...
|
||||
5. |
Regresión
03:02
|
|||
|
A enfermedade pode máis ca min...
pode máis ca min...
máis ca min...
|
||||
6. |
No bosque
02:45
|
|||
|
Alimenta á Madre Terra,
soterrando os seus cadáveres.
Despóis de tanto sacrificio,
aínda quedan moitos deles.
Somos demasiados,
sobre este planeta,
non quedan humanos,
dignos desta terra.
Na escuridade...
Na escuridade... do bosque...
Extinción universal,
non existe volta atrás.
Extinción universal,
o voso inferno está a chegar.
Extinción universal...
Extinción universal...
Na escuridade...
Na escuridade...
Extinción universal,
o bosque garda o teu segredo,
extinción universal,
o vovo inferno xa está preto...
Extinción universal...
Extinción universal...
|
||||
7. |
Facendo o Autómata
04:00
|
|||
8. |
Sen retorno
08:16
|
|||
|
Nestas horas de penumbra,
a demencia resurxirá,
encadeado a esta existencia
soportando un día máis.
Entre estas catro paredes
como un condenado máis,
partinme a a gorxa suplicando
que chegase o meu final.
Xa non hai marcha a trás,
o meu pasado morto está,
e cargo co seu cadáver...
xa comeza a acheirar.
O inferno está a só un paso máis.
A ilusión dun cambio a tempo
que me levase a imaxinar,
a oscuridade desta celda,
nunca me poido salvar.
A sombra desta sociedade
proonto deixarei a trás,
un suspiro, un lamento,
e por fin o meu final.
Xa non hai marcha atrás,
e só penso en liberar
a miña alma deste corpo,
e regresar o meu fogar.
O inferno está, a só un paso máis.
O mundo, podrido, extinto parece,
olvido un momento, recordo o eterno.
Sangue que flúe e marca o meu tempo,
escarcha quebrada, frío no peito.
O teito que cubre o meu lamento,
palabras baleiras que fuxen co vento....
|
||||
9. |
Fragua
04:49
|
|||
If you like Deathwalking, you may also like:
featured on Bandcamp Radio Apr 12, 2024
go to album
Nel Nome Del Codice
by KEYGEN CHURCH
The eerie grandeur of horror film pipe organ music gets an industrial lift on the latest killer from Keygen Church.
go to album
featured on Bandcamp Radio Mar 29, 2024
go to album
Echoes Of The Devil's Den
by Terminal Nation
Marauding blackened death metal sporting a variety of guest vocalists and a sense of impending doom.
go to album
Molded By Broken Hands
by GREY SKIES FALLEN
featured on Bandcamp Radio Mar 15, 2024
go to album
Chytridiomycosis Relinquished
by Slimelord
Inspired by a frog-eating fungus, the UK death metal outfit's debut is complex and invigorating.
go to album
Sever Sacred Light
by Petrification
featured on Bandcamp Radio Feb 16, 2024
go to album
